Bienal de Pontevedra

Na illa das Esculturas de Pontevedra, Soledad Penalta presenta unha escultura monumental que simboliza o infinito a través dunha sucesión de formas modulares en granito que remiten vagamente á xeometría de avións de combate, sen necesidade de subliñar a súa condición violenta. Non hai heroicidade aquí, senón unha mirada crítica que disloca a épica da forza para falar, en cambio, da fraxilidade da nosa especie e da súa deriva. A artista expón un espazo de reflexión sobre a condición humana e invita a considerar a arte como unha linguaxe política que cuestiona a nosa existencia, as nosas contradicións e a nosa relación co mundo. Reflicte o conflito contemporáneo ao mostrar a tensión e inseguridade da nosa época e a fraxilidade ante un futuro incerto. Nun presente marcado pola incerteza, Mirando inacabable propón unha pausa; un tempo detido desde o que preguntarse polo lugar da arte nunha sociedade atravesada pola vertixe, pola desafección e pola violencia simbólica. Pode a arte aínda interpelar sen caer na trampa do espectáculo? Pode o silencio da pedra dicir o que as palabras soas non alcanzan? A obra de Soledad Penalta non busca respostas, senón unha apertura radical, a do que non se resolve, o que queda en suspenso, coma esas preguntas que non precisan ser contestadas para seguir vibrando en quen se detén ante elas.