Bienal de Pontevedra

Na fachada do Edificio Castelao do Museo de Pontevedra, Marina Núñez presenta unha obra consistente en impresións dixitais sobre o vidro do edificio. Con grandes imaxes que evocan explosións aéreas, herdeiras das flores heroicas, Núñez introdúcenos na tese central da bienal: a guerra. Nesta peza, as flores non só son elementos estéticos, senón símbolos de loita e renacemento. A través das explosións, suxírese que da destrución pode xurdir vida en diversas formas, coma plantas, microorganismos ou materia orgánica. A idea de "destrución creativa" que percorre o seu traballo fala de como, tras a devastación, xorden novas oportunidades de cambio e como, para xerar transformacións, é necesario subverter a orde establecida. Estas obras convidan a reflexionar sobre a natureza nun mundo marcado por crises sociais e ambientais. Cun simbolismo cargado de significados, Núñez preséntanos unha reconsideración do heroico nun contexto contemporáneo, onde a loita pola supervivencia vai desde o persoal ata o político. Á vez, a obra fainos pensar na extinción da humanidade, nun planeta no que, aínda que os seres humanos poidan desaparecer, a vida probablemente continuará. Unha reflexión que, entre o utópico e o distópico, cuestiona a resistencia ante os retos do presente e a crecente interconexión entre o natural e o humano.